‘Ik vond de warmte die jullie uitstraalden echt zo zalig, jullie hebben met zoveel oprechtheid voor me gezorgd die voormiddag en dat gaf me een heel veilig gevoel. Het was ook de eerste keer dat ik me een echte vrouw voelde. Als in een echte oervrouw en ik voelde ook die band die er is met andere vrouwen, andere moeders die dezelfde kracht delen. Ik heb nooit op die manier naar het ‘vrouw zijn’ gekeken en kan dat nu wel met een enorme trotsheid doen! Het ritueel was meer dan ik verwacht had. Het heeft veel meer teweeg gebracht dat ik had verwacht. Jullie hadden alles op voorhand goed uitgelegd, ik wist wat er ging gebeuren en wat ik moest voorzien. Het ritueel heeft zeker een invloed gehad op wat ik wou sluiten en het heeft ook nog wat extra dingen duidelijk gemaakt. Het heeft ervoor gezorgd dat ik wat stappen heb genomen om verandering te brengen in bepaalde zaken. De zwangerschap heb ik helemaal kunnen afsluiten en voel me nu echt een mama. Welk onderdeel juich ik toe, moeilijk om te kiezen… Maar dan toch het sluiten met de rebozo, dat was gewoon intenser dan de rest. Wel even vermelden dat het tekstje dat werd voorgelezen echt superveel met me gedaan heeft en dat was van essentieel belang voor de rest van het ritueel.
Alles was echt heel fijn. Het bad was heel leuk, echt een zalige geur van al die lekkere kruiden. Maar hier heb ik een ietsiepietsie minder van genoten, gewoon omdat L zo aan het wenen was beneden. Maar dat had niet echt iets met het bad zelf te maken. De massage door vier handen was zaaaaalig! Fijn om dat eens te mogen ervaren, heb er volop van genoten. Ik vond ook dat jullie dat echt heel synchroon deden, echt fijn. Wat ik fijn vond aan de rebozodoeken was dat ze ‘superstrak’ zaten toen jullie ze aantrokken en daarna ietsjes losser (maar nog wel strak). Dat was een leuke afwisseling. Zo bleef ik wel helemaal strak ingepakt, maar kon ik toch telkens de focus leggen op het deel dat jullie aanspande. De wollen dekens waren ook zalig, dat gaf wat extra zwaarte. Het huilen van L. was wel intens. Het was ook de eerste keer dat ze zo gilde eigenlijk. Ik geloof echt dat ze voelde dat er vanalles aan het gebeuren was. Alsof ze wist dat er een hoop spanningen en opkroppingen aan het ophopen waren bij mij en dat die er allemaal uit zouden komen tijdens het ritueel. Spiegeltje! Jullie bleven heel kalm tijdens de huilbui, ik voelde me wel op m’n gemak en had het gevoel dat ik gewoon m’n gangetje kon gaan om haar te troosten en dat het niet rap rap moest gaan. Vond het fijn, Danie, dat je L. ook even vast nam om uit te leggen wat er allemaal gebeurde en om te zeggen dat het allemaal oké was. Zoals hierboven gezegd, had ik absoluut niet het gevoel dat het snel moest gaan. Jullie hebben me telkens genoeg tijd gegeven om na elk deel wat te bekomen en om L rustig te kalmeren en te voeden. Het was fijn om snel na het ritueel terug alleen te zijn. Het was eigenlijk goed getimed, net na het ritueel was het belangrijk om nog iemand naast me te hebben waar ik de eerste emoties bij kon uiten, maar daarna had ik echt de tijd nodig om op m’n eentje te bekomen. Als het ritueel echt gebeurd tijdens de begeleiding als doula van een koppel, lijkt me een na-gesprek na een weekje ofzo wel goed. Natuurlijk zou ik het aanbevelen! Wat een ervaring seg. Het is ook iets dat ik zeker in de toekomst opnieuw ga doen na een volgende kindje.’